Mist

Het is zaterdagochtend. De wekker gaat. Even wakker worden en dan snel klaarmaken voor de visionboard workshop van Sabrina.

Rijswijk is een aardig stukje rijden. Ik check de route; geen file. Maar als ik uit het raam kijk, zie ik dat het mistig is. Ik besluit om ruim op tijd te vertrekken.

Eenmaal onderweg lijkt de mist nog erger te zijn, dan toen ik naar buiten keek. Ik zie de overkant van de rotonde niet eens.

Even irriteer ik me aan de bestuurders die nog steeds zonder licht rijden en het nodig vinden om hard te blijven rijden. Ik besluit me daar nu niet druk om te maken, maar zelf voorzichtig te zijn en de lichten te volgen van andere bestuurders. Ik wil niet geïrriteerd in Rijswijk aankomen en al helemaal niet in die energie aan mijn visionboard beginnen.

Links en rechts weilanden, waardoor de mist alle ruimte krijgt. Alsof ik door de wolken rijd. Het schiet door mijn gedachten, dat ik als kind graag op een wolk wilde zitten. Ik wist toen ook al dat dat niet mogelijk was, maar in mijn fantasie en dromen was dat heerlijk.

Ik rijd voorbij Loon op Zand en ineens is alle mist verdwenen. De lucht is zelfs helder en begint al mooi te kleuren. Ik denk aan het visionboard en maak de vergelijking. Welke mist mag ik loslaten, om met een heldere blik naar 2025 te kijken?

Alsof de omgeving met mij meedenkt, word ik getrakteerd op een prachtige zonsopkomst. De vorst nog zichtbaar op het gras. Boven de weilanden laaghangende mist. De zonnestralen kruipen daar doorheen. En dan die mooie kleuren van de lucht.

De fotograaf in mij, wil de auto meteen aan de kant zetten om dit perfecte beeld vast te leggen. Zo jammer dat ik op de snelweg rijd. Toch wordt mijn oog steeds getrokken naar de zijkant van de weg...

Natuurlijk blijf ik rijden, ben maar niet bang. Keurig op tijd kom ik in het, inmiddels zonnige, Rijswijk aan.

We starten met een aantal oefeningen om in de juiste energie te komen. De route van vanmorgen was dus een goede voorbereiding. Ik hoor Sabrina zeggen "even een moment voor jezelf". Vorig jaar zei ze dit ook en ik herinner me weer dat ik toen dacht "ein-de-lijk". Een moment voor mezelf was toen heel hard nodig.

Die ene zin, maakt ineens duidelijk hoe groot het verschil is met een jaar geleden. Ik ben dit jaar zoveel liever en zachter geweest voor mezelf. Meteen een big smile op mijn gezicht. Helemaal klaar voor (mijn visionboard voor) 2025!

Dit keer heb ik voldoende ruimte van binnen, om echt af te wegen wat er wel en niet op mijn bord mag komen. Niets wordt er zomaar opgeplakt.

Het oogt drukker en voller dan een jaar geleden en even denk ik dat dat niet bij mij past, maar al snel besef ik dat mijn leven ook een stuk drukker en voller is dan een jaar geleden. Maar toch is er meer balans op mijn visionboard dan op het vorige bord. En ook dat klopt helemaal.

Op weg naar huis voel ik me nog rustiger dan vanmorgen. En opnieuw word ik getrakteerd op een cadeau; een prachtige zonsondergang. Het bevestigt mijn besluit, om dit jaar enkel nog te doen waar ik zó blij van word dat ik ga stralen.