Ik daag je uit

Je staat voor de spiegel en kijkt met een tevreden lach naar jezelf.

"Ik zie er goed uit, al zeg ik het zelf. En dat is maar goed ook, want vandaag zal er een fotograaf aanwezig zijn op mijn werk. Vanmorgen extra vroeg opgestaan, zodat ik tevreden de deur uit zou gaan. Check! Happydance door de badkamer. Ik lach om mezelf. Deel 1 van mijn missie is geslaagd.

Nu de foto's nog. Als ik eenmaal in de auto zit, slaan de twijfels toe. Eten doe ik vandaag niet, dan kan er ook niets tussen mijn tanden komen. Ik ben echt niet fotogeniek en daarom vind ik het nooit leuk om foto's van mezelf terug te zien. Ik voel nu al een kriebel in mijn buik. De foto's worden gemaakt voor de nieuwe brochures en de website en zullen minimaal een kalenderjaar gebruikt gaan worden. Een heel jaar! Twaalf maanden met een lelijke foto in die brochure, net als afgelopen jaar. Die brochures liggen overal in het gebouw, waardoor ik iedere werkdag tegen mijn eigen hoofd aan moet kijken. Boerin met kiespijn, met een cheese-neplach. Top. Kan ik me nog ziekmelden?

Oké, stop; niet mezelf gek maken. Ik was tevreden toen ik in de spiegel keek vanmorgen. Vandaag worden het mooie foto's. Vandaag worden het mooie foto's. Vandaag worden het mooie foto's. Ik begin al iets rustiger te wor... Oh! Niet vergeten om vandaag het rechter bureau te kiezen, dan is mijn goede kant in beeld. Ik had het gisteren al moeten reserveren. Zal je zien dat S. daar snel gaat zitten als ze binnenkomt."

Je drukt het gaspedaal nog net even wat harder in, om als eerste aanwezig te zijn, terwijl je jezelf afvraagt waarom iemand in hemelsnaam - vrijwillig - een fotoshoot zou boeken.

Herkenbaar?

Ik schreef het je al eerder; ontspannen is the key. Daarin zit het grote verschil. Thuis voor de spiegel, ben je nog ontspannen. Dans je door de badkamer. De spieren in je gezicht zijn ontspannen en er verschijnt een spontane lach op je gezicht.

Loop eens naar de spiegel... en blijf in de spiegel kijken, terwijl je denkt aan het verhaal hierboven. Alsof er op dat moment camera's om je heen staan. Je weet niet waar je moet kijken, hoe je moet lachen en hoe je je goede kant in beeld krijgt. Die oude brochure schiet door je hoofd.

Kijk eens hoe je gezicht verandert. De spieren in je gezicht spannen zich zo aan, dat je mooie lach van net, verandert in de "boer met kiespijn". Door de spanning, gaat de zachtheid uit je gezicht, uit je lach. En als je de foto's terugziet, herken je daarin niet het beeld dat je die ochtend in de spiegel zag. 

Dat is precies waarom je wel vaak blij bent met de foto's die spontaan genomen zijn, toen je überhaupt niet doorhad dat er een foto werd gemaakt.

Je hebt jezelf aangepraat dat je niet fotogeniek bent. Dat het niets voor jou is om voor een camera te staan en dat je daar zeker geen geld aan uit gaat geven. Stiekem zou je ook wel van die mooie foto's willen hebben van jouw gezin, maar dat is niet voor jou weggelegd.

Onzin. Het is niet waar. Lees mijn vorige blog nog eens terug. De mensen waar je zoveel om geeft. Een tastbare herinnering aan jullie mooie, liefdevolle band. Sla je dat af, omdat je gelooft in iets dat niet waar is? Omdat je ergens tegenaan loopt, dat makkelijk op te lossen is? Is dat wat je echt wil?

Ik help je heel graag bij het oplossen van dit probleem, dat veel kleiner is dan dat het in jouw gedachten geworden is. En ik daag je uit... Geef je mij de kans om dit te bewijzen?

We nemen tijdens een shoot alle tijd die nodig is, om iedereen die voor mijn camera staat te laten ontspannen. Je gaat niet simpelweg op een rijtje staan, om gezamenlijk cheese te roepen. Het geluid van mijn camera staat uit. Je speelt, wandelt en danst door de duinen. Je geniet van je mooie gezin. Spelletjes, opdrachten en tranen van het lachen.

Kijk je nog steeds in de spiegel? Zo niet, loop eens terug... Zie je wat het doet met je gezicht?

Je bent prachtig. En dat is wat ik je via mijn beelden, wil laten zien. En is dat niet precies wat jij aan jouw kinderen mee wil geven?