De Oude Suikerfabriek

Voor mij geen minishoots. Dat is wat ik zei en altijd heb gedacht.

Er komt een spraakmemo binnen van Hymke van Kiekjes van Hymke; "Ik zit eraan te denken om minishoots te organiseren in de Oude Suikerfabriek in Zevenbergen. Is het leuk om de locatie samen te huren? Het is echt een hele vette en mooie locatie!"

Nu zeg ik op een voorstel van Hymke al snel "ja". We kennen elkaar via Sunfield Academy, waar we samen het programma Build Your Photography Business hebben gevolgd. Vanaf dat moment is er geen week voorbij gegaan waarin we elkaar niet hebben gesproken. Hartstikke gezellig! Inmiddels samen met haar lieve, kleine Teun.

Ik denk er niet te lang over na. De locatie ziet er inderdaad heel tof uit. We doen het!

Geen idee wat ik er precies ga doen, maar dat is een mooie uitdaging. De locatie is geregeld, het plan vormt zich beetje bij beetje. Ga ik toch minishoots organiseren?

Ik vind het belangrijk dat jij je op je gemak voelt voor mijn camera. Dat er geen druk achter zit en dat we de tijd kunnen nemen, die nodig is om te ontspannen. Ik beloof je dat je dan meer blij en tevreden zal zijn met het resultaat.

Via The Backpacker van Sunfield Academy, heb ik ook de cursus "Videografie" gevolgd. Er staat bovendien een Live dag op de planning, waarbij ik deze theorie in praktijk ga brengen. Zou dat iets zijn voor deze mooie locatie in Zevenbergen?

Het balletje gaat rollen en ik zie het al voor me; de wedstrijddansers van Dansschool V.I.P in de Oude Suikerfabriek. Een combinatie van foto- en videografie. Hoe tof! Oké, het wordt krap, maar we zijn goed op elkaar ingespeeld, dus ik heb er vertrouwen in dat het gaat lukken.

Ik zit bij Carlijn in de auto, op weg naar een wedstrijd. We rijden een tijdje, waardoor ik de kans heb om mijn plan met haar te delen. We spreken af dat we er volgende week nog even op terugkomen.

De dansers worden uitgenodigd; we gaan het doen!

Terwijl ik nooit wilde beginnen aan minishoots van ongeveer twintig minuten; blijk ik nu, volgens de planning, maar vijf minuten per danser te hebben… Het grote verschil is wel, dat zij aan elkaar en aan mij gewend zijn. Bovendien hebben Carlijn en ik jaren samengewerkt, waardoor we ook op locatie de taken kunnen verdelen. Dit gaat goedkomen.

Het is nu bijna zover en het begint toch wel te kriebelen. Weinig tijd en een onbekende locatie. Daarnaast wil ik Hymke vooral niet storen tijdens haar minishoots, die tegelijkertijd plaats zullen vinden.

In de auto lacht Carlijn me uit. Ze heeft er alle vertrouwen in; geen kriebels nodig. Het is zaterdagochtend en we zijn vanaf 09.00 uur welkom in de fabriek. De dansers verwachten we een half uur later. Al druppelen de eerste dames al rond 09.00 uur binnen.

Wauw; een indrukwekkende locatie! Zo tof, dat het weer begint te kriebelen. Niet van de zenuwen dit keer, maar van alle ideeën. Inspirerende plekken in het gebouw, mooie lichtval. Aahhhh, zo enthousiast! Let's go!

Of ik het gered heb in de vijf minuten? Dat deel ik in mijn blog van volgende week. Dan kan ik je meteen vertellen wat het verschil is met een shoot in de duinen, waarom het zo tof is om met dansers te shooten en hoe de dansers het ervaren hebben. Oh! En natuurlijk geef ik je ook een uitgebreide sneak peek van het eindresultaat én vertel ik je of ik dit vaker ga doen.